Bloed, zweet, tranen … en hechtingen
Wat. Een. Match. Na de glansprestatie van de Ladies voelden de mannen van Team Teachers zich gesterkt om minstens even goed te doen. Het werd een match om nooit meer te vergeten, met plotwendingen waar zelfs Thuis en Familie een puntje kunnen aan zuigen. Ik neem jullie mee voor alweer een dolle rit met een verslag van de titanenstrijd tussen Pleisterwerken Filip Verstichelen en Team Teachers.
De match begon met kopzorgen voor de sportief directeur en reporter ter plaatse Boone, want Van Hooland kwam vlak voor de aftrap melden dat hij van het wedstrijdblad gehaald moest worden vanwege een fietsongeval. Met Van Hooland alles goed, voor de mensen die het zich afvragen. Ook vinnige Vyncke en onze lange spits Lagaisse moesten zich omwille van miezerige microben tevreden stellen met een plaats in de tribune. Zo kwamen Folens, Dekeyser, Demeulemeester en Boone aan de aftrap met als sluitstuk Van Gaever en Vandamme als supersub.
De match kwam traag op gang met een voorzichtige studieronde die bestond uit het voorzichtig aftasten van de tegenstander met veel laterale balletjes. Toen vond Boone dat het welletjes was en hij liet zijn verdedigende stelling op de rechtsachter voor een avontuurtje. Hij dribbelde een leerling en gesteund door het gejuich van het publiek ging de bal met een strakke pass naar Demeulemeester die de bal koelbloedig in één tijd voorbracht naar Folens die stilaan een patent heeft op openingsdoelpunten. Pleisterwerken Filip Verstichelen was even van slag, maar wilde snel orde op zaken stellen. Dat was buiten Tom - de muur - Van Gaever gerekend die telkens de goede hoek koos. De keeper van de leerlingen wilde graag meevoetballen, maar dat experiment mislukte. Onder druk van Boone leed die balverlies en zo kon Boone vervolgens de 2-0 op het bord zetten met een gemeten plaatsbal vanaf de middenlijn in een leeg doel. De leerlingen drongen aan, maar er kwam geen aansluitingstreffer voor de rust.
Na de koffie had Dekeyser extrasportieve verplichtingen en waren de Teachers aangewezen op een ploeg zonder wisselmogelijkheden. Het zou een fysieke strijd worden. Filip Verstichelen maakte een vliegende start, maar onder druk van Demeulemeester verslikte een verdediger zich in een hoge bal van Van Gaever en zo stond met een eigen doelpunt zowaar de 3-0 op het bord. En toen … sloeg het noodlot toe. Of toch de voet van de aanvaller van Filip Verstichelen. Op het gezicht van Van Gaever. Het bloed stroomde van zijn gezicht en kleurde de sportzaal rood. De vergelijking met de klassieke arena met gladiatoren was nu echt niet ver meer. Wat nu? Van Gaever werd afgevoerd en de moed zonk de Teachers even in de schoenen. Het reglement was echter onverbiddelijk: er moest doorgespeeld worden. Scheidsrechter Martien, die een voortreffelijke match floot, kwam langs met de dweil en even later rolde de bal alweer. Boone besloot zijn verantwoordelijkheid als sportief directeur op te nemen en nam als een vis op het droge plaats in doel. Toen was het pas echt ‘showtime’, want Vyncke ontpopte zich tot een ware deus ex machina door de Teachers voor de resterende tweede helft te depanneren ondanks een vervelende hoest. Wat. Een. Held.
De spanning steeg met de minuut. De 3-1 kon niet uitblijven, maar na die eerste tegengoal bleven de Teachers vanuit een strakke organisatie loeren op de counter. Het wordt stilaan ons handelsmerk. Met succes, want Demeulemeester deed met de 4-1 ook zijn duit in het zakje. Na prachtig combinatievoetbal van Filip Verstichelen kwam de 4-2 op het bord en de 4-3 hing in de lucht. De Teachers snakten naar het laatste fluitsignaal, toen nogmaals een vlijmscherpe en snelle counter de wedstrijd zou beslissen. Jawel hoor: niemand minder dan Vyncke plaatste de goal van de verlossing op het bord: 5-2. Ik zei het al. Wat. Een. Held. Gelegenheidskeeper Boone deed zijn best, maar moest zich vlak voor het laatste fluitsignaal een derde keer omdraaien: 5-3. Geen haan die er om kraaide. Na een heroïsche wedstrijd was de eerste overwinning voor de Teachers een feit. Ik zei het al. Wat. Een. Match. Dat belooft voor de tweede wedstrijd tegen de Coole Arends op 3 maart. U komt toch ook?